Komt het of komt het niet?

Met een bang hart zit ik hier al twee dagen alle weersvoorspellingen te lezen. Bij ieder zuchtje van de wind, hoop ik vurig dat het overwaait, ja naar de andere kant , over het water. Daar waar de andere provincie begint.
Spaar ons Heer, toch geen tweede keer zo een ganse vernieling van mijn serres en mijn planten. Om nog niet over de auto, het dak van het huis, de Velux vensters te spreken. Hoe blij was ik die bewuste avond dat ik toen met Nieuwjaar een kalender van de plaatselijke brandweer gekocht had.
Sedert die hevige onweersbui met hagel en alles erop en eraan is de brandweer mijn vriend geworden. Natuurlijk is ook de rijkswacht, nu de Federale nog steeds mijn vriend, maar toch is de brandweer op die onweersdag mijn beste vriend geworden.
Al twee volle dagen staan mijn planten beschermd onder tuintafel- en tuinstoelen. De wasplaats staat vol Russen, de Amerikanen in de garage, de Canadezen in de keuken en de Fransen in het kippenhok. Give peace a chance. Lets make love , no war!
Natuurlijk gaat het over mijn tomatenplanten die in potten buiten staan.
Stel dat het regent vandaag. Juist op het feest van Saint-Médard: le grand pissard!
Dan hebben we het spek aan ons been voor 6 weken.
Vlug met een mand met eieren naar de Arme Klaren.
Een kaars voor de heilige Rita, je weet wel ,die van de hopeloze gevallen.
En waar is mijn palmtakje met het koperen lijmpotje van onze nonkel Augustin ? Ja, je weet dat toch, bij iedere donderslag die palmtak in dat wijwater en maar kruistekens maken gans het huis door. Tot zelfs op de eiken antieke kast met haar oh zo mooie patinne. Dan kunnen waterdruppels geen schade aanrichten want het zijn gewijde.
wordt zeker vervolgd.