Oude aardappelrassen.

Op een tentoonstelling over vergeten groenten die ieder jaar in d ardèche gehouden wordt hebben wij op de stand van een vriend van ons zijn volledige verzameling oude aardappels op foto vastgelegd.

Tuinbouwschool Melle : opendeurdag.

Het was weer één van de zeer geslaagde evenementen die in een schooljaar gebeuren. Deze tuinbouwschool heeft alle troeven met zich mee. Prachtige locatie, tal van activiteiten tijdens deze opendeurdag. Hoog bezoekersaantal. En een rijkgevuld aanbod aan allemaal zeer gedreven deelnemers.
Zoals ieder jaar standhouders met alles wat betrekking heeft op groenten, fruit, kruiden, tuinbouw.
Ook wij waren weer van de partij.

Mijn dagreisje naar Nederland.

Wij reizen om te leren!!! Ik ook.
Vandaag mijn sluitingsdag genomen. Naar Nederland op daguitstap geweest.
Een paar windmolens gezien, heel veel water, natuurlijk ook in veel files gezeten. En natuurlijk de lekkere haringen vers aan een kraam gegeten. Met heel veel smaak en ik heb ook de geluiden van de buurman even hard nagebootst.
Als een volwaardige nederlandse oma een doosje "kibbeling met saus" gevraagd. Op hoop van zege. Het was de moeite waard. Echt. Zo uit het vuistje, wel zeer warm, maar ik vond het super.
Dan een grote puntzak zoete drop gekocht en maar snoepen.
Een pilsje gaan drinken uit een voor mij oogend limondade glas. Wat kan een mens toch dorst krijgen van een maatjesharing! Om van de drop maar niet te veel te spreken.!!!
In het Kruidvat mijn voorraad "stop de migrainepilletjes" opgeslagen. Ja, dat is daar wel zeer goedkoop.
Na een foutloze dag terug de files ingedoken. Ja, alle wegen leiden naar Antwerpen , met zijn eeuwige files, naar een stapvoetse doorgang van de Kennedytunnel, een ongeval op de E17 , wat een dag! Blij dat ik bij mijn thuiskomst weer in de tomaten kon vliegen.

Ze doen het buitengewoon goed.

Niettegenstaande een aanval van heel veel luizen die met alle bio- en huishoudmiddeltjes bestreden werden,doen onze paprika's en pepers het heel goed. De vormen zijn elegant. De visafval heeft hier ook heel veel goeds gedaan.

We doen het in een emmer!!!

Wij kunnen het, waarom zou U het ook eens niet proberen?
Het gaat zeer goed. Natuurlijk gaat het weer over het kweken van tomaten, en dan nog wel in een emmer. Waarom we dit doen? Heel eenvoudig : het is af te raden om te dikwijls na mekaar tomaten in dezelfde serre te kweken. Dus we laten de grond rusten.
We hebben gewone kleine emmertjes genomen (die waar popcorn in verkocht wordt).
Onderaan verschillende gaten boren. De emmertjes vullen met dezelfde grondmengeling als die gebruikt wordt voor het kweken van tomaten in potten op een balkon.
- een deel tuingrond
- een deel compost
- een deel geraniumgrond
- een paar korreltjes gedroogd koemest
- een flinke portie brandnetels
- de tomatenplant
- een flinke gietbeurt
- de pot ingraven tot aan de rand.
Het opkweken is juist hetzelfde als bij gewone tomaten in de serre, opbinden, dieven, maar hier moet wel regelmatig water gegeven worden en een beetje voeding omdat de wortels niet onmiddellijk dieper in de grond kunnen geraken.

Komt het of komt het niet?

Met een bang hart zit ik hier al twee dagen alle weersvoorspellingen te lezen. Bij ieder zuchtje van de wind, hoop ik vurig dat het overwaait, ja naar de andere kant , over het water. Daar waar de andere provincie begint.
Spaar ons Heer, toch geen tweede keer zo een ganse vernieling van mijn serres en mijn planten. Om nog niet over de auto, het dak van het huis, de Velux vensters te spreken. Hoe blij was ik die bewuste avond dat ik toen met Nieuwjaar een kalender van de plaatselijke brandweer gekocht had.
Sedert die hevige onweersbui met hagel en alles erop en eraan is de brandweer mijn vriend geworden. Natuurlijk is ook de rijkswacht, nu de Federale nog steeds mijn vriend, maar toch is de brandweer op die onweersdag mijn beste vriend geworden.
Al twee volle dagen staan mijn planten beschermd onder tuintafel- en tuinstoelen. De wasplaats staat vol Russen, de Amerikanen in de garage, de Canadezen in de keuken en de Fransen in het kippenhok. Give peace a chance. Lets make love , no war!
Natuurlijk gaat het over mijn tomatenplanten die in potten buiten staan.
Stel dat het regent vandaag. Juist op het feest van Saint-Médard: le grand pissard!
Dan hebben we het spek aan ons been voor 6 weken.
Vlug met een mand met eieren naar de Arme Klaren.
Een kaars voor de heilige Rita, je weet wel ,die van de hopeloze gevallen.
En waar is mijn palmtakje met het koperen lijmpotje van onze nonkel Augustin ? Ja, je weet dat toch, bij iedere donderslag die palmtak in dat wijwater en maar kruistekens maken gans het huis door. Tot zelfs op de eiken antieke kast met haar oh zo mooie patinne. Dan kunnen waterdruppels geen schade aanrichten want het zijn gewijde.
wordt zeker vervolgd.

Tussenstand.

Het wordt nu toch stilaan tijd dat ik een tussernstand geef van mijn tomaten die op visafval gekweekt worden.
Ze doen het tot daarstraks zeer goed. Geen krulkoppen, mooi groen, veel bloemen. Ze zitten nu meer dan 1 volle maand in de grond en hebben nu vandaag de eerste grote watergifte gekregen. Nog steeds niets van bijvoeding.
Sommige planten beginnen mooie vruchtjes te vormen. De dwergtomaatjes of pottomaatjes doen het zeer goed. Die heb ik niet op vis gezet omdat die regelmatig buiten staan en niet de katten maar de vogels komen de visafval uit de potten halen. Dit voor de eerste keer opgemerkt bij paprika- en peperplantjes die in potten staan buiten.
(daar heb ik al zeer mooie vruchten aanhangen).