Reeds een paar dagen opgemerkt dat er potten met pepertjes en paprikas verdwenen waren uit de tuin. Ik dacht dat mijn man soms potten verwijderd had. Nu daarnet weer een doodvreemde bezoeker, potten in de kofferbak en weg ermee. Noch mijn man, noch ik weten wie het is. Sorry, hoor mijnheer, maar nu hoop ik echt dat je enkel zeer hete pepertjes hebt meegenomen. Er zijn enkel labeltjes op met nummers, dus U weet echt niet welke U hebt meegenomen. Wel laat ons hopen dat U bij de eerste beet in het pepertje een gevoel krijgt in uw mond alsof U een vuurspuwende berg bent. Ja, de Etna, die spuwt.
Ik hoop dat U 'coiffe d'évèque' meegenomen hebt. Pluk ze heel vers, knijp het sap eruit, laat het over uw vingers glijden. Onder uw nagels, in uw handpalm, gans uw hand rond. En dan komt het beste. Heel langzaam in uw ogen wrijven, ja, zeer langzaam. Het resultaat is verbluffend.
Verzorg ook zeer goed met het pepertjessap uw 'jardin botanique' (wie in Frankrijk opgevoed werd zal deze woorden wel zeer goed begrijpen). Drink daarbij een paar goede pintjes, dat ge heel veel naar jules moet. Ik hoop dat U die uren een soort exotische dans gaat opvoeren, of beter misschien komt U wel in trance.
Ik kan U altijd een heel goed adres doorspelen van een dermatolge voor uwe jardin botanique. Een verzachtend zalfke kan dan wonderen doen!
woensdag 16 mei 2007
Lange vingers.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Madame tomate verdient een aanmoediging. Goed geschreven, realistisch en humoristisch. Ook terzelfdertijd kan er wat 'ter leringe' van opgestoken worden. Leve de oude groentes en vergeten tomaten.
Een reactie posten