Suikerbonen voor de Belgen en voor de Nederlanders beschuit met muisjes.

Het geboortekaartje van de www.lacegarden.be zal eerstdaags in uw brievenbus zitten.
Angelo heeft zo hard gewerkt(wel dag en nacht) en het is gelukt: lacegarden staat op het internet.
Lacegarden heeft meer dan 1 jaar volledig stil gelegen. Dit werd zo goed als het kon opgevangen door de blogs van Madame Tomate en van In de zoeten Inval.Er is nog heel wat werk te doen,maar wij rekenen op uw bezoekjes zodat wij niet steeds alle aanpassingen moeten vermelden in de blogs.

De nieuwe www.lacegarden.be staat gedeeltelijk on line.

Oef, het is zover. Beetje bij beetje komt er schot in de zaak. De lacegarden begint vorm te krijgen.
De oude site is verwijderd, de nieuwe staat erop. Maar: er is nog heel veel werk aan de winkel. Breng regelmatig een bezoekje.Het wordt een site met recepten, met tips, met heel veel tomaten- en oude groentenrecepten. Angelo heeft hier vandaag gans de dag aan gewerkt en gebruik gemaakt van de nieuwste coderingen.
Ik pleeg geen vaandelvlucht door mijn groentekweek vaarwel te zeggen,maar mijn allergrootste passie blijft nog steeds:koken.Op de site bij de links vindt u adressen in overvloed van gepassionneerde groentekwekers.
Zonder de know how van mijn compagnon van het "tomatenblad" was dit voor mij niet mogelijk geweest.
Rome werd niet op 1 dag gebouwd dus deze site ook niet.

De Jonkvrouw in de burcht.

Vroeg uit de veren deze morgen, een paar koffies achterover geslagen en goed warm aangekleed naar de rommelmarkt in Lokeren op zoek naar nog degelijk speelgoed. Mij goed voorgenomen om niets te kopen dat met wapens te zien heeft of met geweld. Dora, dat kan er door, dus een paar puzzeltjes en een boekje. Voor mijn neus wordt een grote boot en een benzinestation van Lego verkocht voor amper 25 € met een paar flinke afdingbeurten. Mijn moed zakt al zeer diep, ik had dat ook willen hebben.
Overal maar meisjessppelgoed, dus : ik zoek voor mijn kleinzoon en laat dit alles op de grond liggen.
Nu komt het:oma fleurt op. Een grote burcht, een soort versterkt kasteel, met torens met ridders te paard en te voet. Met een mooie jonkvrouw, met zelfs een catapult, met een heuse folterkamer. Oei, ik die pacifist ben. Ik ga een steekspel organiseren, ik ga met kokende pekbollen smijten in de katapult, ik ga als een kruisvaarder naar het Heilig Land en nog veel verder.
Oei, hier gaat in een toren een een verborgen kamer open: hier zal de eenzame echtgenote op haar ridder wachten tot hij jaren later gaat thuiskomen. Zij al of niet met een geforceerde kuisheidsgordel aan.
Give peace a chance. Ik kan het niet laten: voor 4 € gaat de burcht in mijn turkenbootschappentas.

Prijscourant 1931-1932.

Voor Tuin-,Bloem- en Landbouwzaden voor WARMOEZIERS.
van de firma Pannevis in Delft.
Er staan heel veel soorten groenten in vermeld. Wat mij vooral aanspreekt is het tomatenaanbod.
Het zaad werd verkocht per ons en per lood.
De aangeboden soorten:
Radio
Glory: deze soort is zowel op de zand-als op de kleigronden zeer goed op zijn plaats. Ze valt op door haar mooie ronde vruchten. Op de tuinen waar de Ailsa Craig te klein blijft kunnen we deze soort zeer aanbevelen.
Succes: nieuw. zeer vruchtbaar,mooi gevormde vruchten.
Brilliant
Stirling Castle
Tuckwood Improved Kondine red: deze soort wordt op de Kanaaleilanden algemeen geteeld. Ze is daar op haar plaats waar alle andere soorten te klein blijven.
Dukker, extra
Tuckcraig: Tuckwood gekruist met Ailsa Craig: mooie ronde tomaat:scheurt weinig, geen holle vruchten, flink van stuk en weinig of geen bonken.
Tuckstir: Tuckwood gekruist met Stirling Castle: deze kruising van Tuckwood met Stirling Castle leent zich bijzonder goed voor oudere kasten.
Deensche Export: voor de volle grond zeer geschikt. bijzonder bestand tegen ruw weer.
Vahle Leader, uitsluitend voor buiten.
Westlandia: een goede soort voor warenhuiscultuur en buiten.
Schotse Ailsa Craig: nieuw Engels zaad.
Tuckwood Improved : nieuw engels zaad.

Zware beslissing.

Soms komt men voor zeer zware beslissingen te staan. Dat is nu bij mij(bij ons) ja ,een huwelijk bestaat nog steeds tussen twee personen, wel ik sta nu voor de beslissing: doorgaan met tuinieren of alles totaal vaarwel zeggen en aan de kust gaan overwinteren en misschien wel voorgoed gaan wonen.
Ja, dat is voor mij hetzelfde als een keuze om van streek, van land , van continent te veranderen.
Ik zet alles op een rij: mijn tuin, mijn kippen, mijn serres, mijn ochtendwandeling door het natte gras, mijn voelingen met mijn tuinkruiden, het plukken van mijn frambozen die met pareltjes dauw bedekt zijn, mijn brandnetels die ieder jaar dienen om mijn tomatenplanjtes een zacht bedje in hun plantgat te bezorgen. Mijn verse bieslookstengeltjes op mijn boterham met platte kaas. Mijn wasgoed dat hangt te zwieren in de wind, mijn praatje met de postbode, de klokken van de dorpskerk, mijn praatje over de haag met de buren?????
Met wie ga ik praten hier op het balkon tegenover de zee? Met wie ga ik van gedachten wisselen in een triestige kelder onder een flatgebouw, een garage waar je moet wringen om in te geraken gelet op de nekpijnen die gratis aangeboden worden aan 55 plussers. Mijn wasgoed dat nu in een droogkast moet omdat het verboden is om wasgoed te drogen op de balkons. dit is niet estetisch , ja, wat nu? Een produkt toevoegen om een kunstmatige geur te ontwikkelen om het wasgoed een geur van een boerenbuiten te geven. Hallo!!!
Natuurlijk er zijn de voordelen: alles is op wandelafstand bereikbaar, de stookkosten liggen veel lager, de lucht is hier zuiverder dan thuis, hier is geen onderhoud aan het gazon, geen onkruid wieden, geen serres die kunnen stuk gaan door een zware hagelbui, kortom : het zou hier oh, zoveel beter zijn. De hond : dat is een ander paar mouwen. Daar hebben we het nog niet over gehad. Die loopt anders binnen en buiten wanner ze er zelf zin in heeft. Rijdt op de poes, jaagt de kippen in hun hok, eet iedere dag haar vers gepiekt eitje, maar moet nu aan een ketting om te plassen, mag niet doen wat ze wilt, moet liggen en zitten op commondo's.
Gedaan met inmaken op een gasvuur buiten in een grote zinken ketel, gedaan met een dorpsfanfare die door de straat trekt, gedaan met een wielerkoers die georganiseerd wordt door een plaatselijk dorpscafé.
Ben ik dan zo démodée geworden? ik ben dus een stuk antiek geworden.

De tuindagen in het park van Beervelde.

Gedurende het ganse voedingssalon in Brussel over eten, recepten, inmaken, confiture maken enz. schrijven is natuurlijk niet van het eenvoudigste. Maar moeilijk gaat ook.
Er waren natuurlijk de voorbije dagen ook 'de dagen van het park in Beervelde". Eingenlijk al inspiratie genoeg om uren en uren dapper door te schrijven.
Eerst en vooral viel het weer best mee, dus het was aangenaam herfst-wandelweer.
Natuurlijk is zo een tuin evenement geen gratis proeverij. Doch wat er aangeboden werd was van grote klasse.
Voor het eerst ijscrème gegeten gemaakt met paardenmelk. Totaal niet vettig . Waarschijnlijk ideaal voor mensen of kinderen die een bepaald dieet volgen.
De koffiepauze was een koffie met likeur van Filliers met een laagje room. Wij hebben er een advokaat bij genomen.
Maar toen kwam de kers op de taart.De stand van Peter Bauwens en van Belle Epoque. Het Russische gedeelte was een waar sprookje, daartegenover stond het klaar en duidelijk aan informatie uitgelegde principe van de groentenkweek bij de Amish communauteit in Amerika.
Bij deze heb ik weer eens een goed voornemen gemaakt om veel minder tomaten te zetten in de toekomst en over te schakkelen op oude vergeten groenten in combinatie met tomaten.
Weeral goed beladen met zaden en met boeken huiswaarts gekeerd.

De fruitstanden hebben mij in die zin sterk aangegrepen omdat ik van bepaalde planten de prijzen in Bokrijk gezien had. Hier in Beervelde vond ik bij sommig vekopers planten van dezelfde soort goedkoper dan in Bokrijk.
Heel veel foto's gemaakt. Zodra het inmaken van de paprika's gedaan is ga ik ze op de blog plaatsen.