Een klein staaltje van het wonderlijke kleurenpalet.

In combinatie met groene, oranje, gele, rode, paarse, gestreepte, enz. wordt men als het ware ondergedompeld in een kleurenpalet met schitteringen in de zonnestralen die weerkatsen op het sobere witte servies op de keukentafel. Hoe kan ik de geur beschrijven van de verschillende soorten basilcum die met mooi gevormde blaadjes een tapijtje vormen voor de tomaten.
Hier wordt geen vettige mayonaise bijgegeten, zeker niet. Enkel wat grof zeezout, vers gemalen peper , een fijn wolkje zachte olij
folie en een paar drupplejtes balsamico azijn.
Moet ik hier spreken over een bepaalde vorm van extase , van euforie, van ontroering om zulke eenvoudige dingen die het leven oh zo wondermooi maken.

De zondagse tomatenbabbel.

Er zijn meer dan 12000 tomatensoorten. Ik opteer natuurlijk voor de oude soorten. Zeker niet voor de F1 hybride , waterachtige, onrijpe tomaat die men gans het jaar door in de winkelrekken kan vinden.
De tomaat is eigenlijk een fruitsoort, maar men groupeert ze onder de groentensoorten.
Van de oude tomatensoorten heeft men in 1963 een hybride varieteit gemaakt(voor Frankrijk) de Montfavet63/5.
Het zijn zeker niet de hybridesoorten die tot mijn verzameling behoren, integendeel.
Ik hou van een smaakvolle tomaat. Een streling voor de tong, een prikkeling voor de smaakpapillen , een eerbied voor de smaken die we door onze grootouders en ouders aangeleerd gekregen hebben.
Verzamelaars hebbenmet zeer veel geduld de oude soorten terug gaan opzoeken.
Tomaten eet men niet het jaar rond, enkel in het zomerseizoen en in de herfst.
Ik kweek enkel de soorten die ik persoonlijk lekker vind, die zich lenen tot bepaalde bereidingen zoals coulis, sauzen, zoepen, rauw in sla , sorbets , drogen, enz.
De witte soorten doen het perfect voor sausbereidingen en voor coulis . Een coulis die verwerkt wordt met fondant chocolade, met kruiden geeft een parfum en een zeer geslaagd huwelijk tussen twee eerlijke produkten.